ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ
ΤΟ Π
Τα μαθηματικά όντας μια επιστήμη που καλλιεργείται για αιώνες από ομάδες ειδικών, επιφορτισμένων όχι μόνο να την εφαρμόζουν, αλλά και να διδάσκουν τα μυστικά της, αναπτύσσει τάσεις προς τη αφαίρεση. Θα ήταν λοιπόν ενδιαφέρον να μαθαίναμε τα μονοπάτια από τα οποία πέρασε ο αριθμητικός συμβολισμός και πώς αυτός βοήθησε στην εξέλιξη όχι μόνο των μαθηματικών, άλλα και των άλλων φυσικών επιστημών.
Για να ανιχνεύσουμε το πώς μεταφέρθηκαν τα μαθηματικά στο δυτικό πολιτισμό, δεν μπορούμε παρά να στραφούμε προς τους μεγάλους πολιτισμούς της Ανατολής. Οι περισσότερες γνώσεις μας για τα αιγυπτιακά μαθηματικά προέρχονται από τον Πάπυρο του Ριντ.
Τα μαθηματικά στα αρχαία χρόνια Τα μαθηματικά της Ανατολής ήταν στο ξεκίνημά τους μια επιστήμη πρακτική . Αργότερα η αριθμητική εξελίχθηκε σε άλγεβρα. Στις σχολές της Βαβυλώνας για διοικητικούς υπαλλήλους, η αλγεβρική γλώσσα αποτελούσε για πολλές γενιές τμήμα της εκπαίδευσης τους.
Τα μαθηματικά στην αρχαία Ελλάδα Τα μαθηματικά στην αρχαία Ελλάδα δε θέτανε πια μόνο το ερώτημα «πώς;» της Ανατολής, αλλά και το σύγχρονο επιστημονικό ερώτημα «γιατί;». Σύμφωνα με την παράδοση πατέρας των ελληνικών μαθηματικών είναι ο έμπορος Θαλής ο Μιλήσιος. Σοφιστές Πυθαγόρειοι
Τα μαθηματικά στα ελληνιστικά χρόνια Προχωρώντας στα ελληνιστικά χρόνια, έχουμε την εμφάνιση του επαγγελματία επιστήμονα, του ανθρώπου που αφιέρωνε τη ζωή του στην απόχτηση γνώσεων και που η ενασχόλησή του αυτή, του απέφερε χρηματικό αντάλλαγμα. Με την εποχή αυτή συνδέθηκε και ο Ευκλείδης, ο μαθηματικός με τη μεγαλύτερη ίσως επίδραση στη μαθηματική επιστήμη.
Τα μαθηματικά στα ρωμαϊκά χρόνια Στα διάρκεια των ρωμαϊκών χρόνων κάποιοι μαθηματικοί ασχολήθηκαν με θεωρητικά ζητήματα. Μετά την παρακμή της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας, η Κωνσταντινούπολη και η Ινδία αποτέλεσαν τόπους συνάντησης Ανατολής και δύσης. Σιδχάντα, ινδικά συγγράμματα. Το πιο γνωστό επίτευγμα των Ινδών είναι το δεκαδικό σύστημα θέσης, που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα. Μωχάμμετ Ιμπν Μούσα αλ-Χουαρίζμι
Τα μαθηματικά στο δυτικό κόσμο Στη διάρκεια της δυτικής φεουδαρχίας ελάχιστη εκτίμηση τρέφεται για τα μαθηματικά, ακόμα και στα μοναστήρια όπου χρησιμοποιείται για υπολογιστικούς λόγους. Όταν το 1085 οι χριστιανοί νίκησαν τους Μαυριτανούς και ανάκτησαν το Τολέδο, συνέρευσαν σε αυτό Ευρωπαίοι σπουδαστές για να σπουδάσουν. Εκεί γνώρισαν την επιστήμη των Αράβων και μέσα από τα αραβικά συγγράμματα εξοικειώθηκαν με τους Έλληνες κλασικούς.
Τα μαθηματικά Κατά τον 12ο και 13ο αιώνα Κατά τον 12ο και 13ο αιώνα η Γένουα , η Πίζα, η Βενετία το Μιλάνο και η Φλωρεντία είχαν αναπτύξει ανθηρές εμπορικές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο και τον Βορρά. Ένας έμπορος ο Φιμπονάτσι έγραψε ένα αξιόλογο σύγγραμμα το Λίμπερ Άμπακι, μέσω του οποίου το ινδοαραβικό δεκαδικό σύστημα αρίθμησης, έγινε γνωστό και αργότερα αποδεκτό στη Δυτική Ευρώπη.
Τα μαθηματικά στο δυτικό κόσμο Οι αστοί του 15ου και 16ου αιώνα ενδιαφέρονται για τα πρακτικά μαθηματικά. Οι δάσκαλοι της λογιστικής, οι οποίοι τα διδάσκουν δεν έχουν σχέση με κάποιο πανεπιστήμιο. Οι πανεπιστημιακοί μαζί με όλο το μορφωμένο κόσμο άρχισαν τη μελέτη των ελληνικών πρωτότυπων κειμένων. Ταυτόχρονα καθιερώνεται η χρήση των ινδοαραβικών ψηφίων, συμβολισμός που διέφερε πολύ από τον δικό μας.
Τα μαθηματικά του 15ου αιώνα Γύρω λοιπόν στα τέλη του 15ου αιώνα ξεκινά η εργασία των μαθηματικών στο πανεπιστήμιο της Βολώνιας. Από όλα τα μέρη της Ευρώπης συρρέουν σπουδαστές για να ακούσουν τις παραδόσεις και να παρακολουθήσουν τις δημόσιες συζητήσεις. Ο Βιετ είναι από τους πρώτους μαθηματικούς που παράστησαν τους αριθμούς με γράμματα και εισήγαγε το ( +) και το (–) με τη σημερινή τους σημασία. Με τη βελτίωση του συμβολισμού, βελτιώθηκε και η τεχνική στην εκτέλεση των πράξεων και των μετασχηματισμών.
Τα μαθηματικά του 17ο αιώνα Κατά το 17ο αιώνα η ανάπτυξη των μαθηματικών οφείλεται στην παραγωγική χρησιμοποίηση των μηχανών (ανυψωτικά μηχανήματα , αντλίες κ.άλλα )και στη σημαντική βελτίωσή τους. Ο Κέπλερ και άλλοι επιστήμονες της εποχής αυτής, άφησαν μεγάλα έργα και επεξεργάστηκαν μεθόδους οι οποίες οδήγησαν στον απειροστικό λογισμό.
Τα μαθηματικά του 18ο αιώνα Στον 18ο αιώνα η μαθηματική παραγωγικότητα συγκεντρώθηκε στον απειροστικό λογισμό και στις εφαρμογές του, στη μηχανική. Τα επίκεντρα της επιστημονικής δραστηριότητας βρίσκονταν συνήθως στις ακαδημίες από τις οποίες σπουδαιότερες ήταν αυτές του Παρισιού, του Βερολίνου και της Πετρούπολης. Ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ΄ επισκεπτόμενος την Ακαδημία το 1671.
Τα μαθηματικά του 18ου αιώνα Κατά τα τέλη του 18ου αιώνα ιδρύεται στο Παρίσι η Εκόλ Πολυτεκνίκ (υπόδειγμα σχολής για όλη την Ευρώπη) η οποία προετοίμαζε μηχανικούς και στρατιωτικούς. Δίνεται έμφαση τόσο στη έρευνα όσο και στη διδασκαλία. Γράφονται βιβλία για διδασκαλία των μαθηματικών.
Τα μαθηματικά του 19ο αιώνα Οι μαθηματικοί του 19ου αιώνα έπαψαν να περιφέρονται στις βασιλικές αυλές ή να συχνάζουν στα αριστοκρατικά σαλόνια. Η κύρια ασχολία τους δεν ήταν πια αυτή του μέλους μια σοφής ακαδημίας αλλά συχνά απασχολούνταν σε πανεπιστήμια ή τεχνικές σχολές τόσο με τη διδασκαλία όσο και με την έρευνα. Οι καθηγητές των μαθηματικών εκπαιδεύανε τη νεολαία και την υποβάλλανε σε εξετάσεις.
Τα μαθηματικά του 19ο αιώνα Από το 1870 τα μαθηματικά είχαν αυξηθεί τόσο ώστε να σχηματίζουν ένα τεράστιο οικοδόμημα που η διαχείριση του ήταν εξαιρετικά δύσκολη. Η γραφή βοήθησε στην διαχείριση των δεδομένων και στη διάδοσή τους. Η εξειδίκευση αυξήθηκε τόσο, ώστε σήμερα έχει φτάσει σε ανησυχητικές διαστάσεις.
Τα μαθηματικά του 21ου αιώνα Σήμερα «όταν σκεφτόμαστε πόσα πεδία επηρεάζουν τα μαθηματικά και σε πόσα από αυτά μας έχουν βοηθήσει να κυριαρχήσουμε απόλυτα ή μερικά, μπαίνουμε στον πειρασμό να τα ονομάσουμε μια μέθοδο προσέγγισης στο Σύμπαν της φυσικής, πνευματικής και συναισθηματικής εμπειρίας. Σήμερα η συμβολή της γραφής εξακολουθεί να είναι τεράστια στην εξέλιξη και διάδοση των μαθηματικών αλλά και των επιστημών γενικότερα.
Βιβλιογραφία Hughes,M.(1996).Τα παιδιά και η έννοια των αριθμών.Αθήνα:Εκδόσεις Gutenberg. kline, M. Τα μαθηματικά στο Δυτικό Πολιτισμό. Εκδλόσεις Κώδικας, Τόμος Α΄. kline, M. Τα μαθηματικά στο Δυτικό Πολιτισμό. Εκδλόσεις Κώδικας, Τόμος Β΄. Struik, j. D. (1982). Συνοπτική Ιστορία μαθηματικών. Αθήνα:Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος.) Ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια από:(http://www.daviddarling.info/encyclopedia,16/12/2008) http://www.forthnet.gr http:// www.focusmag.gr http://wikipedia.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου